وَٱلَّذِينَ

يُتَوَفَّوۡنَ

مِنكُمۡ

وَيَذَرُونَ

أَزۡوَٰجٗا

يَتَرَبَّصۡنَ

بِأَنفُسِهِنَّ

أَرۡبَعَةَ

أَشۡهُرٖ

وَعَشۡرٗاۖ

فَإِذَا

بَلَغۡنَ

أَجَلَهُنَّ

فَلَا

جُنَاحَ

عَلَيۡكُمۡ

فِيمَا

فَعَلۡنَ

فِيٓ

أَنفُسِهِنَّ

بِٱلۡمَعۡرُوفِۗ

وَٱللَّهُ

بِمَا

تَعۡمَلُونَ

خَبِيرٞ

٢٣٤

[234] และบรรดาผู้ที่ถึงแก่ชีวิตลงในหมู่พวกเจ้าและทิ้งคู่ครองไว้นั้น พวกนางจะต้องรอคอยตัวของพวกนางเอง สี่เดือนกับสิบวัน ครั้นเมื่อพวกนางครบกำหนดเวลาของพวกนางแล้ว ก็ไม่มีบาปใด ๆ แก่พวกเจ้า ในสิ่งที่พวกนางได้กระทำไปในส่วนตัวของพวกนางโดยชอบธรรม และอัลลอฮฺนั้นทรงรอบรู้อย่างละเอียด ในสิ่งที่พวกเจ้ากระทำกัน