وَٱلَّذِينَ

جَآءُو

مِنۢ

بَعۡدِهِمۡ

يَقُولُونَ

رَبَّنَا

ٱغۡفِرۡ

لَنَا

وَلِإِخۡوَٰنِنَا

ٱلَّذِينَ

سَبَقُونَا

بِٱلۡإِيمَٰنِ

وَلَا

تَجۡعَلۡ

فِي

قُلُوبِنَا

غِلّٗا

لِّلَّذِينَ

ءَامَنُواْ

رَبَّنَآ

إِنَّكَ

رَءُوفٞ

رَّحِيمٌ

١٠

[10] และบรรดาผู้ที่มาหลังจากพวกเขา โดยพวกเขากล่าวว่า ข้าแต่พระเจ้าของเราทรงโปรดอภัยให้แก่เราและพี่น้องของเราผู้ซึ่งได้ศรัทธาก่อนหน้าเรา และขอพระองค์อย่าได้ให้มีการเคียดแค้นเกิดขึ้นในหัวใจของเราต่อบรรดาผู้ศรัทธา ข้าแต่พระเจ้าของเรา แท้จริงพระองค์ท่านเป็นผู้ทรงเอ็นดู ผู้ทรงเมตตาเสมอ