وَلَوۡ

يُؤَاخِذُ

ٱللَّهُ

ٱلنَّاسَ

بِمَا

كَسَبُواْ

مَا

تَرَكَ

عَلَىٰ

ظَهۡرِهَا

مِن

دَآبَّةٖ

وَلَٰكِن

يُؤَخِّرُهُمۡ

إِلَىٰٓ

أَجَلٖ

مُّسَمّٗىۖ

فَإِذَا

جَآءَ

أَجَلُهُمۡ

فَإِنَّ

ٱللَّهَ

كَانَ

بِعِبَادِهِۦ

بَصِيرَۢا

٤٥

[45] และหากอัลลอฮฺจะทรงเอาโทษมนุษย์ตามที่พวกเขาได้ขวนขวายเอาไว้แล้ว พระองค์จะไม่ทรงให้เหลือไว้บนหน้าแผ่นดินซึ่งสัตว์โลกต่าง ๆ แต่ว่าพระองค์ทรงประวิงเวลาให้พวกเขาจนถึงเวลาที่ถูกกำหนดไว้ ครั้นเมื่อวาระกำหนดของพวกเขาได้มาถึง เมื่อนั้นแหละ แท้จริงอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงเห็นปวงบ่าวของพระองค์เสมอ