هَلۡ

يَنظُرُونَ

إِلَّآ

أَن

تَأۡتِيَهُمُ

ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ

أَوۡ

يَأۡتِيَ

رَبُّكَ

أَوۡ

يَأۡتِيَ

بَعۡضُ

ءَايَٰتِ

رَبِّكَۗ

يَوۡمَ

يَأۡتِي

بَعۡضُ

ءَايَٰتِ

رَبِّكَ

لَا

يَنفَعُ

نَفۡسًا

إِيمَٰنُهَا

لَمۡ

تَكُنۡ

ءَامَنَتۡ

مِن

قَبۡلُ

أَوۡ

كَسَبَتۡ

فِيٓ

إِيمَٰنِهَا

خَيۡرٗاۗ

قُلِ

ٱنتَظِرُوٓاْ

إِنَّا

مُنتَظِرُونَ

١٥٨

[158] พวกเขามิได้รอคอยอะไร นอกจากการที่มลาอิกะฮฺจะมายังพวกเขา หรือการที่พระเจ้าของเจ้าจะมา หรือการที่สัญญาณบางอย่างแห่งพระเจ้าของเจ้าจะมา วันที่สัญญาณบางอย่างแห่งพระเจ้าของเจ้ามานั้น จะไม่อำนวยประโยชน์แก่ชีวิตหนึ่งชีวิตใด ซึ่งการศรัทธาของเขาโดยที่เขามิได้ศรัทธามาก่อน หรือมิได้แสวงหาความดีใด ๆ ไว้ในการศรัทธาของเขา จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า พวกท่านจงรอกันเถิด แท้จริงพวกเราก็เป็นผู้รอคอย