وَإِذۡ

أَسَرَّ

ٱلنَّبِيُّ

إِلَىٰ

بَعۡضِ

أَزۡوَٰجِهِۦ

حَدِيثٗا

فَلَمَّا

نَبَّأَتۡ

بِهِۦ

وَأَظۡهَرَهُ

ٱللَّهُ

عَلَيۡهِ

عَرَّفَ

بَعۡضَهُۥ

وَأَعۡرَضَ

عَنۢ

بَعۡضٖۖ

فَلَمَّا

نَبَّأَهَا

بِهِۦ

قَالَتۡ

مَنۡ

أَنۢبَأَكَ

هَٰذَاۖ

قَالَ

نَبَّأَنِيَ

ٱلۡعَلِيمُ

ٱلۡخَبِيرُ

٣

[3] และจงรำลึกขณะที่ท่านนะบีได้บอกความลับเรื่องหนึ่งแก่ภริยาบางคนของเขา ครั้นเมื่อนางได้บอกเล่าเรื่องนี้ (แก่คนอื่น) และอัลลอฮฺได้ทรงแจ้งเรื่องนี้แก่เขา (ท่านนะบี) เขาก็ได้แจ้งบางส่วนของเรื่องนี้ และไม่แจ้งบางส่วน ครั้นเมื่อเขา (ท่านนะบี) ได้แจ้งเรื่องนี้แก่นาง นางได้กล่าวว่า ใครบอกเล่าเรื่องนี้แก่ท่าน เขา (ท่านนะบี) กล่าวว่า พระผู้ทรงรอบรู้ พระผู้ทรงตระหนักยิ่ง ทรงแจ้งแก่ฉัน