إِنَّمَا

يُؤۡمِنُ

بِـَٔايَٰتِنَا

ٱلَّذِينَ

إِذَا

ذُكِّرُواْ

بِهَا

خَرُّواْۤ

سُجَّدٗاۤ

وَسَبَّحُواْ

بِحَمۡدِ

رَبِّهِمۡ

وَهُمۡ

لَا

يَسۡتَكۡبِرُونَ ۩

١٥

[15] แท้จริงบรรดาผู้ศรัทธาต่ออายาตทั้งหลายของเราเท่านั้น ที่เมื่อพวกเขาถูกเตือนให้รำลึกถึงอายาต พวกเขา (ก็จะ) ก้มลงสุญูด และสดุดีสรรเสริญแด่พระจ้าของพวกเขา โดยที่พวกเขาไม่หยิ่งผยอง