فَلَمَّا

قَضَيۡنَا

عَلَيۡهِ

ٱلۡمَوۡتَ

مَا

دَلَّهُمۡ

عَلَىٰ

مَوۡتِهِۦٓ

إِلَّا

دَآبَّةُ

ٱلۡأَرۡضِ

تَأۡكُلُ

مِنسَأَتَهُۥۖ

فَلَمَّا

خَرَّ

تَبَيَّنَتِ

ٱلۡجِنُّ

أَن

لَّوۡ

كَانُواْ

يَعۡلَمُونَ

ٱلۡغَيۡبَ

مَا

لَبِثُواْ

فِي

ٱلۡعَذَابِ

ٱلۡمُهِينِ

١٤

E kur ia caktuam atij vdekjen, askush tjetër, nuk i njoftoi ata (xhinët) për vdekjen e tij, përveç krimbit që i brejti shkopin e tij, e kur u rrëzua ai, për xhinët u bë e qartë se sikur të ishin ata që e dinin të fshehtën, nuk do të vazhdonin të qëndronin në mundimin e rëndë.