۞ وَٱتۡلُ

عَلَيۡهِمۡ

نَبَأَ

ٱبۡنَيۡ

ءَادَمَ

بِٱلۡحَقِّ

إِذۡ

قَرَّبَا

قُرۡبَانٗا

فَتُقُبِّلَ

مِنۡ

أَحَدِهِمَا

وَلَمۡ

يُتَقَبَّلۡ

مِنَ

ٱلۡأٓخَرِ

قَالَ

لَأَقۡتُلَنَّكَۖ

قَالَ

إِنَّمَا

يَتَقَبَّلُ

ٱللَّهُ

مِنَ

ٱلۡمُتَّقِينَ

٢٧

Lexoju (Muhammed) atyre (jehudive e të tjerëve) ngjarjen e vërtetë të dy djemve të Ademit, kur të dy flijuan kurbanë, nga të cilët njërit iy pranua. Ai (që nuk iu pranua) tha: “Unë do të të mbys ty” (Kabili i tha Habilit). E ai (që iu pranua) tha: “All-llahu pranon vetëmprej tësinqertëve”,