يَحۡسَبُونَ

ٱلۡأَحۡزَابَ

لَمۡ

يَذۡهَبُواْۖ

وَإِن

يَأۡتِ

ٱلۡأَحۡزَابُ

يَوَدُّواْ

لَوۡ

أَنَّهُم

بَادُونَ

فِي

ٱلۡأَعۡرَابِ

يَسۡـَٔلُونَ

عَنۡ

أَنۢبَآئِكُمۡۖ

وَلَوۡ

كَانُواْ

فِيكُم

مَّا

قَٰتَلُوٓاْ

إِلَّا

قَلِيلٗا

٢٠

آن‌ها گمان می‌کنند که (لشکریان) احزاب (هنوز) نرفته‌اند، و اگر (لشکریان) احزاب (بار دیگر) بر گردند، آرزو می‌کنند، ای کاش! آنان در میان اعراب بادیه‌نشین بودند، که از اخبار شما جویا می‌شدند، و اگر در میان شما باشند؛ جز اندکی پیکار نکنند.